อื้อซ่า หมายถึง (ปาก) ว. มากมาย เช่น รับทรัพย์อื้อซ่า.
ว. สนั่น, ดังลั่น, เอิกเกริก.
อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจเป็นต้น.
น. นํ้าเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
น. ชื่อเรียกปลากดหลายชนิดในวงศ์ Ariidae ซึ่งเมื่อถูกจับขึ้นมาพ้นนํ้าจะร้องเสียงอุก ๆ.
(กลอน) ก. หักหาญด้วยพลการ, บังอาจ, เช่น ทำอุกสนุกเสน่หาสองราช.
(กลอน) ก. เข้ารบคลุกคลีประชิดตัว, อุตลุด, เช่น อุกคลุกพลุก เงยงัด คอคช เศิกแฮ. (ตะเลงพ่าย).
ว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.